سلام بابایی

خوبی بابا جونم؟ صبحت به خیر ..... بازم مثل همیشه، تلفنم زنگ می زنه، گوشی رو نگاه می کنم از عکسی که می افته روی گوشی می فهمم خودشه، تا درب رویی گوشی رو باز کنم به اندازه یکسال طول می کشه....

بعد سلام و علیک و قربون صدقه رفتن شروع می شه، هر چی بهش می گم بابا اینقدر لوسم نکن طاقتت تموم می شه برای تحمل کردن و ناز خریدن. می گه:«چشمم کور بابا شدم برای چی؟ من نازتو نکشم کی بکشه؟ من لوست نکنم کی بکنه؟ آخه تو نفس بابایی، همه کس منی» می خندم و می گم باشه قبول شما ناز بکش منم ناز می کنم.....

وقتی حرفامون تموم می شه می شینم به انتظار تا دوباره تماس بگیره باهام آخه کدوم دختری روزی یکبار با باباجونش حرف بزنه براش کافیه و ازش سیر می شه اصلا باباها که سیر شدنی نیستند اونم وقتی مثل بابایی من همه احساسشونو بروز بدن.. یه وقتایی فکر می کنم بابا حس پدرانشو با من ارضا می کنه یا من نیازهای روحی یه دختر رو ... شایدم هر دومون.

بابا می دونی انتظار سخته مگه نه... ولی به این امید صبر می کنم که دخترهایی هستند که حتی نمی تونند صدای پدرشونو بشنوند دلشون تنگه برای بابا جوناشون، برای اونا خیلی سخت تره من خودم هر روز صداتونو می شنوم ولی یه وقتایی بازم به سرم می زنه که صداتونو ضبط کنم روی یه نوار هر وقت دلم تنگ شد صدای مهربونتونو بشنوم.. نترسید فعلا مقدور نشده!...

بابا مواظب خودت باش خیلی زیاد به خاطر من به خاطر عارفه به خاطر لیلی به خاطر مرضیه و ................ دوستتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتت دارم بابا<img src="http://parsiblog.com/Images/Emotions/126.gif" border=0>