به کسی برنخورد، پنجره را می‌بندم
تا کسی آن سوی این پنجره‌ها، درد ِ مرا نشناسد.
این همه پنجره‌ی باز برای‌ات بس نیست؟
به تو هم برنخورد.
پنجره را می‌بندم، چون به شب مشکوک‌ام.
چون به اندازه‌ی یک مورچه بی آزار ام.
چون که تنهایی‌ی ِ خوبی دارم...